Vertically Integrated Socialism is een experimenteel huisvestingsconcept dat de sociale piramide in één enkel gebouw integreert. In een appartementsblok wonen onderaan mensen met een leefloon gratis. Op de verdiepingen erboven wonen telkens beter begoede sociale klassen, die de huur van de klasse onder zich betalen. Dit architecturale model erkent de sociale en economische tegenstellingen in de hedendaagse neoliberale metropolis en biedt mogelijkheden tot sociale integratie en opwaartse mobiliteit. Bevolkingsgroei, migratie en de groeiende kloof tussen arm en rijk vormen grote uitdagingen voor de huisvesting en stadsplanning in grote steden. Vertically Integrated Socialism creëert een pragmatisch systeem dat de tegenstrijdige behoeften, interesses en aspiraties van de verschillende sociale klassen erkent. In één appartementsblok zijn 64 gratis wooneenheden voor de armsten met een leefloon. Een verdieping hoger bevinden zich 16 appartementen voor de werkende klasse. De upper middle class huist in 4 luxueuze duplexen daarboven en in het exclusieve dakappartement van 5 verdiepingen woont één extreem rijk individu. De huur van elk niveau wordt betaald door de bewoners van de verdieping erboven. In de kerk van het Brugse Grootseminarie plaatst Grenier een studio en een maquette van het hele gebouw. In een bijbehorende video wordt de werking van het sociale integratiemodel toegelicht. Vertically Integrated Socialism is een architecturale template die is ontworpen om de economische, politieke en sociale ongelijkheid van de hedendaagse metropolis te concentreren en te organiseren. De bewoners kiezen zelf hoe ze aan deze microkosmos deelnemen en of die orde en stabiliteit dan wel onrust en revolutie teweegbrengt.